Luister naar wat je jezelf te vertellen hebt
Ken je dit?
- Je bent als een malle aan het werk en blijft maar doordouwen en buffelen ook al levert dat weinig op. Weinig resultaten, weinig werkplezier.
- Je zegt ‘ja’ tegen een klus voordat je er erg in hebt en merkt vervolgens dat je hem met lange tanden uitvoert. Maar ja, afspraak is afspraak, toch?
- Je bent werk aan het uitstellen en zoekt allerlei smoezen (die noem je op zo’n moment ‘redenen’) om er maar niet aan te hoeven beginnen.
- Je slaat een tof aanbod af omdat je het een beetje gek vindt, omdat het te groot is, omdat het nu niet uitkomt, omdat je niet weet hoe het zal gaan lopen, omdat… vul maar in.
Dit soort voorbeelden ken ik zelf maar al te goed. Ergens diep van binnen weet ik in zo’n situatie dat het niet helemaal lekker zit, maar daar luister ik op zo’n moment niet naar. Ik ben zo geraffineerd dat ik mezelf wijs kan maken dat het is zoals het is, dat er geen andere mogelijkheden zijn, dat ik me er maar bij moet neerleggen.
Op zo’n moment maak ik vaak gebruik van mijn eigen setje oneliners, zoals ‘wie A zegt moet ook B zeggen’, ‘wie voor een dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje’, ‘eerst denken, dan doen’, ‘niet de huid verkopen voordat de beer geschoten is’ en ga zo maar door.
En daar ga ik dan weer. Door in de mallemolen. Gevangen in een werkelijkheid die ik voor een deel met mijn eigen hersenspinsels heb gemaakt. Herkenbaar?
Stop: luisteren!
De mallemolen draait maar door tenzij ik stop en luister naar wat ik mezelf écht te vertellen heb. Dat betekent dat ik een vraagteken zet bij mijn eigen oneliners en dat ik de tijd neem om systematisch te onderzoeken wat er aan de hand is. Daardoor krijg ik ruimte en kan ik nieuwe of andere keuzes maken.
Een paar tips om zelf zo’n onderzoek te doen:
- Onderzoek met nieuwsgierigheid, alsof je een externe waarnemer bent:
- welke gedachtes heb je over deze situatie?
- welke emoties en gevoelens roept het bij je op?
- welke fysieke sensaties ervaar je, wat voel je in je lijf? Je kaken, je maag, je schouders, je ademhaling, je houding?
- Geef aan al die gedachtes, emoties en fysieke gewaarwordingen eens goed de ruimte. Bedenk: alles wat je wegduwt, komt via de achterdeur tóch weer naar binnen, dus laat het gewoon door de voordeur naar binnen komen. Leg er de rode loper voor uit. En neem er ruim de tijd voor.
Je zult merken dat je gedachtes en gevoelens een andere lading krijgen wanneer je ze toelaat in plaats van wegduwt en er als een waarnemer van buitenaf naar kijkt. Wanneer je ze op die manier ervaart, kun je ze ook weer loslaten. Je krijgt weer ruimte, en vanuit dat ruimere bewustzijn kun je nieuwe of andere keuzes maken.
Bedenk: eigenlijk zijn gedachten en gevoelens niet meer dan wolken in je bewustzijn. Wolken die het zicht soms kunnen belemmeren, wolken die daarna ook weer verder drijven.